อาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่ง เริ่มการสนทนาในชั้นเรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ 1,000 บาท ออกมาให้นักศึกษาดูแล้วถามว่ามีใครอยากได้บ้าง
นักศึกษาทุกคนยกมือขึ้น

อาจารย์ขยำธนบัตรใบนั้นจนยับยู่ยี่

แล้วถามอีกครั้งว่ามีใครยังอยากได้ธนบัตรใบนี้อีกหรือไม่

ทุกคนยังคงยกมือขึ้นเหมือนเดิม

อาจารย์ถามต่ออีกว่าถ้าธนบัตรนี้ถูกทิ้งอยู่บนพื้นแล้วมีคนเหยียบย่ำจนสกปรกยังจะมีใครอยากได้อีกหรือไม่

นักศึกษาทุกคนตอบว่ายังอยากได้

อาจารย์จึงกล่าวสรุปว่า

"นั่นคือสิ่งมีค่าที่พวกเธอได้เรียนรู้ในวันนี้
คือไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับธนบัตรใบนี้มันก็ยังคงมีราคา 1,000 บาท...

ชีวิตคนเราก็เช่นเดียวกันบางครั้ง

เราอาจจะถูกทอดทิ้ง
ถูกใครต่อใครซ้ำเติมเหยียบย่ำ
ถูกขยำขยี้ยับเยินเพราะความผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต
จนทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าตนเองไร้ค่า
แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็ยังมีคุณค่าของความเป็นคน
ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยม
หรือยับยู่ยี่เปรอะเปื้อนไปด้วยโคลนตมสกปรก
เธอก็ยังเป็นคนคนเดิมที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง

...โดยเฉพาะสำหรับคนที่

"รักเธอ"